Unha comedia poética

Comeza o ano e tamén as estreas. A Sala Ártika de Vigo acolleu os días 11 e 12 de xaneiro a estrea do novo traballo de Manuel Cortés. O último home é, nas súas propias palabras, unha “comedia poética”, pero tamén é unha posta en escena formidable, unha mostra de talento escénico e un exemplo de como propostas non convencionais poden encher salas de teatro.

Aínda é Nadal en Vigo e as avenidas iluminadas e cheas de xente sacando fotos con bonecos de xenxibre xigantes aportan unha sensación algo estraña, non distópica —o que viría moito mellor para a introdución deste texto— pero si de non ter arrincado o ano de todo. “Benvidos ao teatro”, di o cartel na entrada da Sala Ártika, benvidos tamén ao regreso da poesía ás taboas, podiamos engadir.

Había ganas no público de ver a nova proposta de Manuel Cortés, un creador incansable e un intérprete único, cunha capacidade para soster a escena pouco habitual. Coas butacas cheas, comeza a soar a música, apáganse as luces e comeza o que podemos ver como un recital moi divertido ou unha comedia moi lírica. Xunto a Cortés, a dj e produtora Russ vai mesturando en directo a música desta historia de como os humanos corremos cara á extición. Dúas butacas, unha tea e o apoio da iluminación e os audiovisuais completan a escena.

A escena é moi sobria visualmente, pero axiña o texto desmonta esa imaxe limpa e ordenada. Cortés pon diante de nós un cadro escuro do paso dos sapiens pola historia do universo. Todo é terrible, todo é apocalíptico e, por iso, todo é moi cómico. A traxedia cara a que viaxamos non pode ser vista doutra forma que con humor, rir de nós é inevitable porque poucas cousas máis ridículas que a humanidade foron concibidas.

Se alguén pensa que a poesía é aburrida é porque non viu o que está acontecendo nos últimos anos co rexurdir da lírica nos slam poetry e outras formas de levar os versos aos escenarios. En O último home, Manuel Cortés recupera o espíritu iconoclasta dos 90, cando unha xeración nova que gustaba da poesía rebelouse contra os modos decimonónicos dos recitais. O espectáculo ten algo de happening, ten moito de comedia e ten un empaquetado exquisito, cunha integración da técnica a favor do espectáculo que sempre é de agradecer.

Dirixida por Borja Fernández, O último home é unha proposta de Manuel Cortés e Ainé que vén encher un oco na programación dos teatros e salas do país. O espectáculo conta coa música en directo de Russ, espazo escénico de Carlos Alonso, deseño de iluminación de Laura Iturralde, vestiario de Elena Cortés e audiovisuais de Samuel Cortés.

Logo da estrea na Ártika, O último home sairá de xira por toda Galicia. As datas anunciaránse nas próximas semanas. Mentres, podemos ir reflexionando sobre a nosa existencia. Ou rir de nós. Todo suma.