O Festival de Almada, que celebrou este ano a súa 39ª edición, é un dos máis importantes e singulares de Portugal.
O Festival de Almada, que celebrou este ano a súa 39ª edición, é un dos máis importantes e singulares de Portugal. A revista Táboas estivo convidada pola organización para coñecer de preto o labor que a Companhía de Teatro de Almada, organizadora do festival, leva a cabo.
Na primeira quincena de xullo celébrase en Almada, un pequeno municipio do distrito de Setúbal, en Lisboa, un festival moi singular no que o teatro posúe toda a vila e aos seus habitantes. A un ano de facer os 40, o Festival de Almada convidou a Táboas para poder ver dende dentro como se desenvolve un dos máis antigos e singulares festivais teatrais de Portugal, que naceu do empeño dos seus veciños e manter o teatro como sinal de identidade de Almada.
O Teatro Municipal Joaquim Benite, sede da Companhía e unha das sedes do festival é un singular edificio azul, cunha dotación excepcional para o teatro. Puidemos comprobar de primeira man o equipamento e disposición das dúas salas e do resto das instalacións compostas por salas de exposicións, área administrativa, salas de ensaio e espazos escénicos secundarios no restaurante.
Mais a sede “real” do festival é a explanada da Escola D. António da Costa, punto de encontro de público, veciños, compañías, xornalistas e críticos. Alí todos os seráns teñen lugar os xantares con concertos mentres non se pon o sol e pode comezar o espectáculo do Palco Grande; un gran escenario ao aire libre instalado ao carón do Teatro Joaquim Benite. Ademais, na propia escola instálanse diversas exposicións, destacando este ano a dedicada ao escenógrafo José Manuel Castanheira.
Almada realmente é a Festa do Teatro (así se denominou nas primeiras edicións dos anos 80). É un lugar para desfrutar do teatro en sentido amplo, para o intercambio de ideas e unha oportunidade de ver espectáculos dificilmente accesibles doutra forma para o público portugués e galego.
Nestes días puidemos ver monólogos experimentais, teatro do absurdo, teatro do movemento… e mesmo un Shakespeare. Propostas moi diversas integradas de xeito natural nun programa intenso de dúas semanas con máis de dúas obras diarias de compañías portuguesas e internacionais. O Festival de Almada é un exemplo de como achegar o teatro aos veciños e atraer públicos diversos, fidelizando durante case 40 anos varias xeracións de almadenses.
O modelo do Festival de Almada é un exemplo de implicación cidadá e de colaboración con institucións e compañías participantes. É unha festa, si, mais unha festa que integra a didáctica e a crítica dun xeito natural, no que é doado observar na explanada conversas entre veciños e directores de escena chegados de toda Europa, no que é doado xantar con actrices, músicos, iluminadores e no que non falta, como non podía ser doutro xeito, a sopa e o bacallau no menú. Volveremos a Almada, por todos estes motivos mais tamén polo puro pracer de gozar do teatro e chegar en barco desde Lisboa co sol atlántico batendo na proa.
